مورینیو پس از دو سال ، بالاخره در بازیهای دوستانه
شکست خورد ، آن هم در مقابل تیمی که اولین دوره مربیگری خود را در آن سپری
کرده بود .
خط دفاع آشفته رئال و نبود شمار زیادی از بازیکنان اصلی ،
کار دست مورینیو داد تا رئال شکستی بد را در استادیوم لوز تجربه کند . در
حالی که رئال در نیمه اول طاقت آورده بود و با دو گل کایخون ، نتیجه را 2-2
مساوی حفظ کرده بود ، در نیمه دوم سه گل دریافت کرد و کاملا متلاشی شد .
در
همان آغاز بازی و در دقیقه 8 ، خاوی گارسیا ، بازیکن سابق رئال روی ارسال
مارتینس ، زننده گل اول تیمش بود . رئال پس از آن سعی کرد که به لطف حرکات
دی ماریا ، نتیجه را جبران کند . ال فیدئو با حرکتی فوق العاده از جناح
راست ، وارد محوطه جریمه حریف شد و توپ را ارسال کرد که از هیگوائین رد شد
اما کایخون نتیجه را به تساوی کشاند . در دقیقه 21 روی پاس فوق العاده
هیگوائین ، این کایخون بود که گل دوم رئال را زد تا شاگردان مورینیو برای
اولین و آخرین بار در این بازی از حریف پیش بیافتند .
اما این خوشحالی
دوام نداشت . چرا که یک دقیقه بعد باز هم روی ضربات شروع مجدد و اشتباه
مسلم آدان در وادار کردن خط دفاعش به جایگیری مناسب ، دروازه رئال روی
ارسال مارتینس و ضربه ویتسل گشوده شد .
بازی در نیمه اول با این که
چهار گل داشت ، اما چندان هم جذاب نبود . در حقیقت رئال روی دو حرکت
انفرادی به گل رسید و بنفیکا هم روی دو ضربه شروع مجدد .
بازی با جدیت
دنبال می شد و فضای چندان دوستانه ای نداشت . به همین علت مورینیو تصمیم
گرفت که تغییری در ترکیبش برای نیمه دوم نداشته باشد . در دقیقه 54 ، نفوذ
پرز از جناح چپ و عملکرد ضعیف آدان باعث شد که رئال مادرید ، گل سوم را
بخورد تا جای خالی کاپیتان بیش از پیش حس شود .
اما کابوس ادامه داشت .
چهار دقیقه بعد ، پاس فوق العاده ویتسل باعث شد که کارلوس مارتینس باز هم
گلزنی کند و شب شگفت انگیزش را تکمیل کند .
رئال مادرید حرف خاصی برای
گفتن نداشت چرا که نیمکت تقریبا خالی بود و کوئنت رائو و بنزما که به زمین
آمدند هم چیز خاصی برای گفتن نداشتند بنفیکا هم که خیلی زودتر از رئال پیش
فصلش را شروع کرده ، کاملا آماده تر بود .
در دقیقه 85 ، انزو پرز به
سبکی شیک ، گل بعدی را هم روانه دروازه آدان کرد تا مورینیو یکی از بدترین
شکست های ممکن را در استادیوم لوز تجربه کند .